De zaak Shell

beeld: Paul Sahre

Voorstellingen


De laatste witte mannelijke neushoorn is uitgestorven. Bosbranden, overstromingen en aardverschuivingen zijn overal ter wereld aan de orde van de dag. Waarom wordt er niet collectief meer verantwoordelijkheid genomen?

Anoek Nuyens en Rebekka de Wit volgen het debat rond de klimaatcrisis al jarenlang op de voet. Ze bezochten aandeelhoudersvergaderingen van multinationals, lazen speeches en interviews van Shell, ploegden akkoorden en beleidsnota’s van overheden door en noteerden stelselmatig de opmerkingen van hun ooms en buurmannen zodra er tijdens het kerstdiner over klimaatverandering gesproken werd. Welke beelden, argumenten en retoriek zorgen er voor dat er zo weinig schot zit in het oplossen van het klimaatprobleem?

In De zaak Shell komen de belangrijkste stemmen uit het klimaatdebat samen. Aanleiding is de rechtszaak die de NGO Milieudefensie aanspant tegen Shell. Inzet van de zaak: Shell dwingen hun bedrijfsvoering radicaal te veranderen. Het verweer van Shell? Niet wij, maar de consument moet veranderen. Heeft Shell een punt? Is de consument echt vrij? Of moet toch de overheid meer doen? In het theaterstuk De zaak Shell zien we hoe geraffineerd iedereen in het debat zijn verantwoordelijk doorschuift naar een andere partij en wat dat tot gevolg heeft.

Waarschijnlijk beslist de rechter pas over een paar jaar. Ondertussen wordt de winnaar van het publieke debat bepaald door degene die zijn rol het beste heeft voorbereid. En dat is het doel van deze theatervoorstelling: Anoek Nuyens en Rebekka de Wit geven het publiek een ultiem pleidooi, zodat iedereen zijn of haar eigen rol in het klimaatdebat beter kan begrijpen en beter kan spelen. Want de wereld is in handen van degene met de beste tekst en het strakste kostuum.

Volgende
Volgende

Afhankelijkheidsverklaring